INGO को कार्यशालाबाट

म बन्द कोठामा तिम्रो भविष्य केलाउँदै छु
चिसो एसीमा पहेँला बत्तीमुनी बसेर
टेबलका कोठा भर्दै, ग्राफका धर्साहरुसँग
तिम्रो भाग्यका धर्साहरु दाँजदै छु,
तिमी पर कतै घामको रापसँगै वा वर्षाको धारसँगै
खेतबारीमा कुटो कोदालो चलाउँदै हौली,
तिम्रो बुढा सासुससुरा पिढिँको डिलमा बसेर
पर क्षितिज भरि आँखा छर्दै होलान्,
तिम्रो पति अरबमा रगत पसिनासँग
सुन्दर भविष्यको सपना बुन्दै होलान्,
तिमी जब तिम्रो सानी छोरीको आँखामा नियालेर हेर्छ्यौतिमी के देख्छ्यौ ?
के तिमी उसको भोलीमा मेरो आज देख्छ्यौ ?
के तिमीलाई लाग्छ मैले आज यो कोठामा बिताएका मेरा पलहरु
र खोक्रो हुनेगरी खर्चिएको मेरो दिमागले
तिम्रो भोली सुन्दर हुनेछ ?
म कल्पना गर्छु,
एउटा म जस्तै कोहि झोला बोकेर तिम्रो घरमा आउँदा हुन्
तिमीलाई पानी उमालेर पिउने देखि चर्पीको प्रयोगगर्ने सम्म
महिनावारी हुदाँको व्यथा देखि तिम्रो आवाज अनि कथा सम्मका
कुरा गर्दाहुन्,
तिमी कहिले लजाउँदै, कहिले टोलाउँदै, मुन्टो हल्लाउँदै, हुन्छ भन्दै हुन्छौ होली
त कहिले आफ्नो आवाज कतै भेला सभामा राख्दै हुन्छौ होली
म आवाज राख्दै गरेको तिमीलाई सम्झेरै खुशी हुन्छु
तिम्रो घरमा पानीको धारा झर्यो रे भन्दा नै तृप्त हुन्छु
तर,
के तिमी त्यती बेला आज भन्दा फरक हुन्छ्यौ ?
के तिम्री छोरी आफ्नो सपनाको उडान् उड्दै गरेकी हुन्छे ?
के तिमी र तिम्रो पतिका काला रातहरु रंगीन भएका हुन्छन् ?
कुनै दिन म यी उत्तर खोज्दै आउने छु,
मलाई डर छ तिम्रो भोलीसँग
अनि आफ्नो आज सँग ।।